عدم الزام ثبت صیغه نامه
قوانین ایران ثبت ازدواج دائم را اجباری نموده و ازدواج موقت (صیغه نامه) را به صورت عادی نیز قابل انعقاد میداند.
این موضوع از آن جهت که بسیاری از آثار این دو نوع ازدواج شبیه به هم است.
احتمال تولد فرزند مشترک در هر دو ازدواج وجود دارد، قابل ایراد میباشد.
بسیاری از دادخواستهای اثبات زوجیت مطروح در دادگاههای خانواده،
به منظور اثبات نسب فرزندان مشترک،اخذ شناسنامه، وضعیت عده زن، بذل مدت یا پایان مدت نکاح منقطع است.
که آثار مهمی در صحت ازدواجهای بعدی زن دارد و با ثبت این نوع نکاح به آسانی صورت میگیرد.
لایحه حمایت خانواده ثبت صیغه نامه را به آییننامهای واگذار نموده که توسط وزیر دادگستری تهیه و تصویب شود.
اما ثبت ازدواج، تأثیری در صحت آن ندارد؛ زیرا تنها ضمانت اجرای معقول برعدم ثبت نکاح، ضمانت اجرای کیفری است.
یعنی مجازاتی که با توجه به اصل قانونی بودن جرایم و مجازاتها که ماده 2 ق.م.ا . نیز بر آن تأکید کرده، صرفاً با قانون قابل وضع است.
بنابراین درج ضمانت اجرای کیفری بر عدم ثبت صیغه نامه در مشهد در آییننامه، خلاف اصل مذکور است.
و از سوی دیگر قرار دادن الزام، بدون وجود ضمانت اجرا، فاقد منفعت عقلایی است؛ البته این آییننامه صرفاً جنبه ارشادی خواهد داشت.